Phyllon ‘the Butcher’ Kok, Teun ‘Chainsaw’ Koopmans, Cody ‘Trick or Treat’ Damen, Loïs ‘The Witch Dokter’ Versteeg, Jens ‘Boogeyman’ Rombouts, Faber ‘Killing Spree’ Oosterwaal, Timo ‘the Ghosthunter’ van Ravenstein en Lux ‘Creepy Candy Eye’ Stokkermans. Onthoud deze namen goed, een octet van kameraden. Door dun en dik, in voor en tegenspoed. Door weer en wind en bij regen en zonneschijn. Zowel in het kleedhok, langs het veld, in de kantine en op de groene grasmat. Allemaal verschillend maar als achttal zijn ze één.
Dat begint al op vrijdagavond 24 oktober als ze stuk voor stuk met een grote mond en in creepy kostuum aankomen op de Kegelaer, want het is Halloween Night bij ut Stroatje. Waar menig tegenstander op een normale wedstrijddag al met dun in de broek de toegangspoorten betreed, is het nu pas echt angstaanjagend. Zombies, vampiers, Chuckies, kettingzagen, hakbijlen, spoken, rook, liters bloed en vlijmscherpe messen laten de jonge garde wel een toontje lager zingen. De ogen vol angst en trillende handjes verraden dat ze stuk voor stuk toch maar een klein hartje hebben, gelukkig wel allemaal van goud.
Wat hebben we het getroffen bij zo’n fijne club waar alles fantastisch geregeld wordt. Want ondanks de angst voor het bloederige onnatuurlijke wordt er ook voor alle kids goed gezorgd. Een topavond met hoofdletter T, die we op zaterdag een mooi vervolg geven.
Geïnspireerd door de avond ervoor jagen we op zaterdag 25 oktober de tegenstander de stuipen op het lijf. Desk wordt vanaf het begin (figuurlijk) bij de strot gepakt en onze sneeuwwitje en de zeven vampiers zetten hun weerwolf tanden er eens flink in. Met als gevolg een gehavende tegenstander, die geen moment de kans krijgt om uit onze klauwen te ontsnappen. We vreten onze vrienden uit de Kets op en als een groep bloeddorstige honden kennen we geen genade. Het moet voelen alsof ze in een spookhuis zijn beland, figurant in een horrorfilm. Een dikke tienklapper later fluit Spooky Jacky af en worden er (afgehakte) handen geschud en nagekletst.
Feest in de douche, op de banken in de kantine, en onder het genot van wat Berkdijk liederen eten we samen friet en snacks. Een prachtige afsluiter van de eerste fase en wat zijn we trots op onze angstaanjagende toppers!