Het gepruttel van verse koffie, een mopperende terreinknecht, velden zo glad als een aal, uitgezette speelvelden, blinkende voetballen, de geur van sappige smeulende gehaktballen, trainers druk zoekend naar de juiste opstelling en over-enthousiaste kinderen. Het is weer begonnen.

Door Joey de Bell

In de kantine is het om half negen al een drukte van jewelste. Alsof de tijd heeft stilgestaan. We pakken de draad weer op. De ene speler met een verre reis achter de rug, de andere uitgerust op de camping, sommige nog met vakantievlinders in de buik, of met weemoed terugdenkend aan het koele zwembad. Ieder z’n eigen ander verhaal, maar nu allemaal met dezelfde zin. Heel veel zin.

De tassen worden weggezet en instructies zijn eigenlijk niet nodig. Vandaag gaat het om als een razende over het veld te vliegen, bezeten achter die bal aan, en samen met je voetbalmakkers scoren en juichen, ballen tegenhouden en tackelen, jezelf uitleven en genieten van het mooie spelletje.

Hard en fair, sluw en karaktervol

Phyllon Kok buldert als een traktor over het veld, daar kunnen de John Deeres bij trekker-trek vanmiddag een voorbeeld aan nemen, wat een PK’s zitten er in zijn motortje. Z’n maat Faber toont zich genadig met twee goals, maar hopelijk worden zijn tegenstanders vannacht niet badend in het zweet wakker, eng dromend over weer een weergaloze solo. Cody Damen, onvermoeibaar, scoort schiet tackelt en leidt zijn team als een ware heerser. Hard en fair, sluw en karaktervol. De kwaliteit druipt eraf. Wat hebben de zwoele zomeravonden op de camping hem zichtbaar goed gedaan.

Loïs weert zich dapper tegen de jongens en groeit in de wedstrijd. Ze speelt zoals haar vakantie in Vietnam was, avontuurlijk, fel, heet en gevarieerd. Vader en coach Versteeg ziet het en weet het, deze dame kan in de toekomst weleens meer wedstrijden in het eerste gaan spelen als hijzelf.

Timo van Ravenstein, nieuw bij de selectie, laat zien het shirt van de rosso nero’s waard te zijn. Hij speelt voor het logo. Je merkt het, je voelt het. Zijn kapsel met verse opscheer is kort, maar niet zo kort als hij de tegenstanders afjaagt. Als hij in de buurt van de bal is, veert iedereen op.

Onze good old Lux pompt er drie tegen het netje en heeft in de zomer denk ik de kappersopleiding gevolgd, want hij gooit de ene naar de andere schaar eruit. Zijn papa Piet met jongste zoon Dies op de arm, geniet zichtbaar. Alles wat Piet vroeger niet met een bal kon, ziet er bij Lux haast achteloos uit. Jens Rombouts is gul vandaag. Als vanouds strooit hij met passjes en geeft steekballen. Het laat voetballen er makkelijk uit zien. Een smile van oor tot oor als hij met een sublieme intikker de wedstrijd in het slot gooit, een waar talent.

De keren dat de tegenpartij door onze defensie penetreerde stond Teun zijn mannetje. Duiken vangen en blokken, hij houdt bijna alles tegen. Er lijken wel magneten in zijn felgekleurde keepershandschoenen te zitten. Zijn grote broer Daan, ook een begenadigd keeper, zal trots op hem zijn.

Net als wij zijn! Op iedereen, zowel spelers publiek en de club!