Door Jack IJpelaar

Onlangs verscheen in de media een artikel over de Nederlandse Geuzenbond en de daaraan gelieerde Groot-Nederlandse Studentenvereniging. Hierin stond dat één van de stokpaardjes van deze radicaal-rechtse groep, waar wordt geflirt met antisemitisme en Holocaust-ontkenning, een Groot-Nederland is waarbij Vlaanderen en Nederland één natie moeten worden. Niet alleen Vlaanderen, maar ook Brussel, de Noord-Fransen die Nederlands spreken, en de streken Benthem en Kleef die aan de Duitse kant van de grens liggen. De Belgische premier Bart de Wever opperde in de tijd dat hij burgemeester van Antwerpen was ook voor het samengaan van Vlaanderen met Nederland. Hij zei zich geen Belg te voelen maar meer gemeen te hebben met Nederland. Tot zover het artikel.

Boven-sloters

Vlaanderen moet zich wel tweemaal bedenken met Nederland te fuseren. Er zijn diverse redenen waarom Vlaanderen daar niet voor moet kiezen. Vlamingen passen niet bij de Ollanders, de Diknekken en de Kèèskoppen. Niet dat ik een hekel heb aan Vlamingen. Integendeel. Ik heb méér met Vlamingen dan met Boven-sloters, Nederlanders van boven de rivieren. En Vlamingen hebben ook niks met hen. Wel met Brabanders en Limburgers.

Boven-sloters, en dan vooral die in de Randstad, zijn arrogant en vinden ons, beneden de rivieren, provinciaaltjes. Op cultureel gebied voelen ze zich superieur aan de zuiderlingen. Subsidies voor culturele evenementen in steden als Amsterdam en Den Haag kunnen rekenen op duizenden euro’s, ja, zelfs tonnen subsidie. Als je vanuit het zuiden een aanvraag doet (weet ik uit eigen ervaring) wordt die hautain afgewezen met vooroordelen. Met argumenten zoals ‘hoempapa-muziek’ en ‘boertig evenement’ of ‘braderie’ waar, naar de mening van degenen die hierover mogen beslissen, niets nieuws te bewonderen is. Meestal hebben ze niet eens de moeite genomen om te bekijken wat zo’n evenement inhoud. Het komt van onder de rivieren, dus het kan niks zijn. Voor Vlaanderen zou dat niet anders zijn. Vlamingen zouden dit ter harte moeten nemen.

Vlaanderen heeft niks met Boven-sloters. De Vlamingen zouden niet gelukkig zijn en als minderwaardig worden gezien in een natie met Nederland. Vlaams staat, net als Brabants en Limburgs, voor ‘dom’ bij de Bovens-sloters. Op TV worden Brabanders zelfs ondertiteld, al spreken ze gewoon Nederlands, zij het met een zachte G. Met Amsterdammers en Hagenezen zal dat niet gebeuren, ook al praten ze nog zo dom en plat Haags of Amsterdams.

Hertogdom Bourgondië

Als Vlaanderen zich zou willen afscheiden van België, dan zouden Brabant en Limburg zich moeten afscheiden van Nederland. Wij zouden samen een nieuw land kunnen vormen en noemen het dan Hertogdom Bourgondië, met als hoofdstad Baarle, zonder Nassau of Hertog. Daar weten ze al wat samenwerken tussen Brabanders en Vlamingen betekent want er is al jarenlang maar één gemeenteraad voor beide enclaves.

In het Hertogdom Bourgondië hoeven Vlamingen, Brabanders en Limburgers zich nauwelijks nog aan te passen. Wat wij gemeen hebben: We zijn bourgondisch. Als Vlaanderen bij Nederland gevoegd zou worden zou het mooie Vlaams al snel geweld aan gedaan worden door de Boven-sloters. Hun heerlijke Vlaamse frieten in zo’n puntzak met een grote klodder mayonaise zou voortaan een ‘patatsjah’ heten. Hun pintje zou opeens een biertsjah worden genoemd en de zo typische opmerking ‘amai’, zou tot de meest rare vertalingen leiden. Daarom zou ik elke Vlaming willen aanraden alvorens te pleiten voor aansluiting bij Nederland: Ga eens voor de spiegel staan en zeg dan: “Ik ben een Nederlander”. Amai, ziet ge ‘t nou? Da past u gans nie hé!