Het college van de gemeente Loon op Zand stemde afgelopen dinsdag in met het ‘Beleidskader Sociaal domein’. Hierin staan de doelen die de gemeente zichzelf in het sociale domein stelt. “We gaan, als het mag van de gemeenteraad, grenzen opzoeken”, zegt wethouder Marc Budel. “We gaan de kracht van de samenleving opzoeken, inzetten en vergroten.” Het stuk gaat in september voor besluitvorming naar de gemeenteraad.

“We hebben als doel onze inwoners in staat te stellen zich gelukkig te voelen – dát is het uitgangspunt.” Wethouder Marc Budel realiseert zich dat dit grote woorden zijn. “En abstracte. ‘Beleidskader’ klinkt niet spannend. Het is wel de fundering onder hoe wat ons betreft gemeente, inwoners, verenigingen en zorgpartijen met elkaar samen gaan leven en werken. We willen het in de toekomst echt ánders doen met elkaar.”

Budel duikt even de techniek in. “Onlangs stelde de gemeenteraad de ‘Verdiepende visie Sterke Gemeenschap’ vast. Dit stuk is het vervolg. Het somt concreet op wat we willen bereiken op het gebied van meedoen, bestaanszekerheid, gezondheid, wonen en veiligheid.” Een greep: regelingen moeten duidelijker. Inwoners bepalen zelf hoe ze willen dat hun leven eruitziet. Wachtlijsten in Wmo en jeugdzorg worden aangepakt. Er komt meer oog voor het indammen van extra stress bij mensen die al problemen ervaren. Eigen initiatief van inwoners wordt gestimuleerd want dat geeft zelfvertrouwen. “Zo brengen we de vergezichten uit die verdiepende visie naderbij.”

Onafhankelijk

“Bij veel voornemens en doelen is uitgezocht hoe we daar nú als gemeente op scoren”, zegt Budel. “We putten die gegevens uit onafhankelijke bronnen. Als de raad met ons eens is dat dit de punten zijn waardoor inwoners zich beter voelen, komt in het najaar het uitvoeringsplan. Dat werkt per doel meetbaar uit hóe we wát gaan bereiken.”

Je bent als gemeente wettelijk verplicht zo’n beleidskader te maken. Toch is het geen ‘moetje’, bezweert Budel. “Het is een transformatie, een wens. We gaan inwoners écht centraal stellen, meer toegankelijke ondersteuning bieden voor iedereen, ook zonder een indicatie. Minder individuele specialistische zorg waarvoor de zorgprofessionals ontbreken. We gaan dingen mogelijk maken waarvan we nu denken dat ze niet gaan.”

“Een voorbeeld? We werken nu met het Sterk Lokaal Team. Stel: een gezin lijdt onder het probleemgedrag van de oudste zoon. Het team ziet dat hij heel negatief reageert op geldzorgen thuis. Dan kan het oplossen van schulden veel effectiever zijn dan een therapie. Dan is er moed nodig om dat gezin te bieden wat helpt in plaats van waarop het ‘recht’ heeft. We gaan daarin als gemeente waar nodig veel meer de grenzen opzoeken. Met als doel meer gelukkige inwoners! Noem dát maar eens saai!”